Ivm de enorme hoeveelheid regen die de dag ervoor was gevallen, fietsten we naar Plombieres en wandelden naar Moresnet. Het gebied hiertussen was een voormalige mijnstreek van vooral zink- en looderts. (zie wikipedia) Het gebied is teruggegeven aan de natuur en hele delen zijn zelfs beschermde natuur omdat er planten staan die alleen gedijen bij bepaalde mineralen, zoals het zinkviooltje, maar ook diverse andere zink-minnende grassen. We liepen de uitgezette rondwandeling en liepen daarna door naar Moresnet. Het enige restaurant was nog met vakantie. Dus aten we onze lunch op een bakje met uitzicht op de enorme spoorbrug, gemaakt in de eerste wereldoorlog. Meer informatie.  Het dorpje oogt verlaten, geen hotels, geen toeristen. Dat is wel te begrijpen als je je bedenkt dat hier elke nacht goederenvervoer over het spoor dendert.

Klik met rechts op een afbeelding, kies voor bekijken in nieuw venster. Dan zie je de afbeelding groot.